Nie byłabym chyba sobą gdybym przy każdej okazji, w miejscach, które odwiedzamy, nie szukała szkoły. Taka „przypadłość” – nazwijmy to must see moich podróży😊.

Początek naszego roku szkolnego to w Tajlandii ferie międzysemestralne. Dłuższe wakacje dzieciaki mają w marcu, kiedy to rozpoczyna się najcieplejsza pora roku.

Są to dwa semestry. W szkołach podstawowych i średnich zazwyczaj trwa od połowy maja do marca, zaś rok akademicki rozpoczyna się w czerwcu, a kończy w marcu. Pomiędzy semestrami uczniowie mają 2-3 tygodniową przerwę (we wrześniu, lub październiku). Dłuższa, dwumiesięczna przerwa, przypada na najgorętsze miesiące w roku.

System edukacji podzielony jest na cztery poziomy:

Poziom I – przedszkole (Anuban) – dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Jest nieobowiązkowe, a obowiązek szkolny zaczyna się dopiero od 6-7 lat, kiedy młody człowiek idzie do szkoły i zaczyna się Prathom.

Poziom II – sześć lat szkoły podstawowej (Prathom) – dzieci od 7 do 12 lat. Edukacja wczesnoszkolna P1 – 3.

Poziom III oraz IV – szkoła ponadpodstawowa (Matthayom) niższego (odpowiadająca naszemu gimnazjum) i wyższego szczebla (odpowiadająca liceum) – młodzież w wieku 12-17 lat.

Tutaj możemy się trochę zdziwić😊 Najwyższą notą, jaką może uzyskać uczeń jest czwórka (czyli 80-100%), potem mamy 3,5, czyli wynik bardzo dobry (75-79%), 3 –   wynik dobry (70-74%), 2,5 – wynik „całkiem dobry” (65-69%), 2 – wynik zadowalający (60-64%), 1,5 – wynik dostateczny (55-59%), 1 – dopuszczający (50-54%) i 0 – niedostateczny (0-49%). Czyli nasze powiedzenie „siadaj jedynka” mogłoby być uznane jako wynik „ok”, no w każdym razie nie ten najgorszy z możliwych. A ile na wartości zyskuje trójka czy czwórka? To tylko oceny, ale ciekawostka warta uwagi😉

Bardzo podoba mi się ten zwyczaj i muszę przyznać, że dzieciaki ubrane w mundurki, reprezentujące swoją szkołę, robią na mnie bardzo dobre wrażenie. Nie jestem tu zwolennikiem, czy przeciwnikiem mundurków, mówię tylko, że mnie się to wizualnie podoba. Te są w Tajlandii różne. Są obowiązkowym strojem każdego ucznia. Chłopcy zazwyczaj noszą spodnie do kolan w kolorze khaki, granatowym, lub czarnym. Do tego białą koszulę z krótkim rękawem, podkolanówki i czarne, lub brązowe buty. Na koszulach często wyszyte są imię, nazwisko i nazwa szkoły. Dziewczynki noszą zazwyczaj spódnice do kolan – granatowe, lub czarne i białą koszulę z krótkim rękawem. Mundurki obowiązują na każdym szczeblu edukacji, z tą tylko różnicą, że na poziomie matthayom spódnica u dziewcząt może i zazwyczaj jest krótsza.

1. Jeden dzień w tygodniu przeznaczony jest na zajęcia związane ze skautingiem. Wówczas strój obowiązujący jest w kolorze khaki – to zazwyczaj czwartek.
2. Uczeń nie może pozostać w tej samej klasie z dwóch powodów. Po pierwsze w Tajlandii stosuje się non fail policy, które chroni ucznia przed pozostawieniem w tej samej klasie. Jeśli uzyskał ocenę negatywną, należy zorganizować mu nowy egzamin – do skutku, aż zda. Po drugie – słabe wyniki ucznia świadczą o słabym nauczaniu przez nauczyciela – przynajmniej w założeniu tajskich nauczycieli, więc trzeba robić wszystko, żeby uczniowie zdali. Również fałszując egzaminy. Dodam tylko, że same egzaminy są pisane przez nauczyciela danego przedmiotu, więc siłą rzeczy wszystko musi być wspaniałe i na wysokim poziomie, bo po co się podkładać przed innymi. Poproszenie o wyjaśnienie jakiegoś zagadnienia oznacza dla Taja utratę twarzy, a na to żaden Taj pozwolić sobie nie może. Nawet jeśli jest uczniem.
3. Długość spódnic w mundurkach dla dziewcząt była kwestią sporu pomiędzy urzędnikami, a uczennicami, które chciały, aby spódnice nieco skrócić. Spór rozwiązano, kiedy te zagroziły, iż pod białą bluzką będą nosić ciemną bieliznę, a to oznaczałoby too much. 🙂
4. Lekcja w Tajlandii trwa 50 minut i nie ma przerwy między zajęciami. Jedyną jest godzinna przerwa obiadowa. Jeśli poprosicie, nauczyciel pozwoli Wam na krótką przerwę w nauce i możecie zobaczyć szkołę od środka, możecie też poprowadzić lekcje gościnnie😊, będąc oczywiście nauczycielem.

5. Nauka odbywa się zgodnie z przyjętym w 2014 r. systemem wartości:

• Lojalność wobec narodu, religii i monarchii.
• Uczciwość, poświęcenie, wytrwałość i szlachetność dla większego dobra.
• Wdzięczność dla rodziców, opiekunów i nauczycieli.
• Staranność w zdobywaniu wiedzy, poprzez studia i inne metody.
• Zachowania obyczajów i tradycji Tajlandii.
• Moralność i dobra wola dla innych.
• Prawidłowe rozumienie demokracji z królem jako głowy państwa.
• Dyscyplina, szacunek dla prawa i posłuszeństwo wobec osób starszych.
• Dobre uczynki przez cały czasz zgodnie z naukami Jego Królewskiej Mości.
• Praktykowanie samowystarczalnej gospodarki zgodnie z nauczaniem Jego Królewskiej Mości.
• Siła fizyczna i psychiczna. Odmowa poddania się grzechom religijnym.
• Uwzględnienie interesu narodu nad sobą.
• Przed wejściem do sali obowiązkowo ściągamy buty.